مجیرالدین بیلقانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶: تا بسته بند زلف پریشان گشاده ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا بسته بند زلف پریشان گشاده ای صد نافه مشگ بر گل خندان گشاده ای ما را که دست بر رگ صد دل نهاده ایم دل بسته ای به زلف و رگ جان گشاده ای سینه مکن به بستن دل زان قبل که تو دل بسته ای نه ملک خراسان گشاده ای خندی ز گریه من و آنگه گمان بری کاب بقا ز چشمه حیوان گشاده ای بستیم عهد که دل نشکنی دگر چونست پس که گوی گریبان گشاده ای؟ گفتیم که بر مجیر گشایی در وصال تو هر چه در فراق درست آن گشاده ای مجیرالدین بیلقانی