مجیرالدین بیلقانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۶: مگذار تا توانی کز غم فغان برآرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگذار تا توانی کز غم فغان برآرم ترسم کز آتش دل دود از جهان برآرم آبی بر آتشم زن ورنه به آه سینه بس گرد فتنه هر شب کز آسمان برآرم عمرم به وصل بستان کاین دولتم نباشد کز جیب عشق سودی بی صد زیان برآرم جان خواستی غمت را گو پای بر کران نه تا من به جان سپردن دست از میان برآرم از روز رفته بگذر کاکنون به شحنه غم دل می دهم به رشوت تا کار جهان برآرم افغان من به بوسی در لب شکن که گردون با فتنه سر در آرد گر من فغان برآرم گفتی مجیر ازین در کی باز گردد آخر آنگه که پای دل را زان آستان برآرم مجیرالدین بیلقانی