مجیرالدین بیلقانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰: غمی دارم که هرگز کم نگردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غمی دارم که هرگز کم نگردد دلی داری که گرد غم نگردد به جان زخم ترا مرهم که باید؟ اگر هم زخم تو مرهم نگردد هنوز آن دل بود در دام عالم که او با درد تو همدم نگردد ز لب صفرای من بشکن میندیش که سور هیچ کس ماتم نگردد چنانسازی به مویی کار صد دل که از حسن تو مویی کم نگردد جفا کن گر کنی کاری که امروز وفا در خطه عالم نگردد مجیر از هیچ کس خرم نگشته است تو خوش بنشین که از تو هم نگردد مجیرالدین بیلقانی