میرزا آقاخان کرمانی
نامه باستان
بخش ۷۷ - پادشاهی زاماسپ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نشاندند زاماسب را بر بگاه که او بد برادر به پیروز شاه همی داشت کشور به آیین و داد ازو موبدان شاه و او نیز شاد وزین رو قباد آن دل فروز مرد به زندان همی زیست با رنج و درد یکی خواهرش بد چو تابنده ماه به دز در همی رفت نزدیک شاه به زندان همی بود او را زوار همی برد بهرش می خوش گوار نگهبان دز هم از آن خوب روی به دل اندر آمد یکی آرزوی چنان شیفت زآن ماه عابد فریب کزاو یک زمانش نبودی شکیب سیوسس که در سیستان بد امیر ورا سوخرا خوانده مرد هژیر به شاه آن چنان دوستی داشتی که بر یاد او روز بگذاشتی چو بشنید کو را نمودند بند سوی دژ بیامد دمان چون نوند به همدستی بانوی بانوان از آن دژ رهانید شاه جوان برفتند با هم سوی خوشنواز سیوسس اباشاه گردن فراز شه تور دادش همان دخت خویش ابا لشکری کش از اندازه بیش دگر ره بیامد به ایران چو باد بنوی جهان شد به کام قباد میرزا آقاخان کرمانی