رضاقلی هدایت
فردوس | در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۹ - بهجت شیرازی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اسمش میرزا عبدالحمید بن مولانا عبدالغفار. والدش از علما و مقدسین و فقرا و سالکین آن دیار. خود جوانی است در ریعان شباب و از علوم متداوله فیض یاب. خط نسخ را خوب می نویسد. به کتابت اشتغال دارد و از دسترنج نویسندگی اوقات می گذارد. همیشه مایل است به صحبت ارباب کمال و اصحاب حال. مدتها با جناب حاجی زین العابدین شیروانی سیاح معاشرت و اظهار خلوص می نمود. حالیا اغلب به مجلس جناب حاجی محمد حسین قزوینی آمد و شد می کند. جوان ستوده اخلاقی است. گاهی شعری می گوید. این چند بیت از او نوشته شد: رندی به راه عشق سبکبار می رود کاول قدم به خانهٔ خمار می رود اسرار خرابات و رموز دل عشاق گفتن برِ بیگانه سزاوار نباشد از قیل و قال مدرسه چون دل گرفت زنگ بزدایمش به صحبت رندانِ باده نوش چه جلوه کرد ندانم نگار عشوه گرم که هر که را نگرم روی اوست در نظرم رضاقلی هدایت