هلالی جغتایی
مثنوی شاه و درویش
بخش ۳۲ - وصف غزال کوهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در صف آهوان غزالی بود کش عجب نازنین جمالی بود عالم از بوی نافه اش مشکین پیش او آهوی ختن مسکین شوخ چشمی به غمزه شعبده باز چشم شوخش تمام عشوه و ناز گویی آن چشم شوخ در بازی شوخ چشمی ست در نظربازی گرچه بودند آهوان خیلی بد گدا را به سوی او میلی هر دم از مژه جای او می رُفت هر نفس در هوای او می گفت چشم او چشم شاه را مانند آن بلای سیاه را مانند نافه ی او که مشک چین دارد بوی آن زلف عنبرین دارد نفسش مشک بار می آید زان نفس بوی یار می آید من سگ آهویی که هر نفسی خوش دلم می کند به یاد کسی چون مرا نیست رنگی از رویش لاجرم شادمانم از بویش هلالی جغتایی