هلالی جغتایی
قصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ ۴: شتر کشیدی اگر بار دل ز حجرهٔ تن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شتر کشیدی اگر بار دل ز حجرهٔ تن شدی نزار شتر زیر بار حجرهٔ من شتر به باد رود، حجره نیز خاک شود گرت شتر بود از سنگ و حجره از آهن اجل به حجرهٔ گیتی عجب شترجانی ست! که محمل شتر اوست حجره های بدن به حجره و شتر ارکان دین چو قایم نیست قوائم شتر و رخت حجره را بشکن شتر به حجره بران تا در مدینه، که هست در آن زمین شتر و حجرهٔ رسول زمن ز حجره و شتر آن جناب منفعل ست کلیم با شتر طور و حجرهٔ ایمن ز دیده زد شتر تو قدم به حجرهٔ دل کزان لبان شتر حجرهٔ مراست لبن سرشک لعل که زد شترت به حجرهٔ چشم ز حجره داد به من صد شتر عقیق یمن به حجره بس که دلم بر شتر زند آتش شتر به حجله نماید، چو شعله در گلخن به حجره هیمه ندارم جز استخوان شتر شتر به حجرهٔ جان آورم، دهم روغن شتردلم من اگر نه مراست حجرهٔ طبل ز حجره ام شتران بار برده از همه فن چه معدن ست شتر حجره ام که از نظمش به حجره ها شتران می برند در عدن شته نه هم ملخست و نه حجره خانهٔ مور شتر چو قصر بهشت ست و حجره چون گلشن خوش آن که در طلا حجره و شتربانش روان شود شتر روح ما ز حجرهٔ تن شکاف حجرهٔ من چیست؟ چون دهان شتر به قصد من چو شتر حجره باز کرده دهن اگر نهد شترش رو به حجله ام شب تار شود چو چشم شتر حجرهٔ دلم روشن ز حجره ام شترش چون به خار قانع شد به حجره خارشتر خوش تر آید از گلخن به یمن احمد و اوصاف حجره و شترش هزار بار شتر حجره می توان گفتن به یاد حجرهٔ او بار بر شتر بندم شتر کنیم ز تابود و حجره از مدفن هلالی از شتر و حجره اش سخن تا کی؟ شتر به حجرهٔ مقصود کی رسد به سخن همیشه تا شتر ابر گرد حجرهٔ گل به حجره های افق چون شتر کند مسکن فلک پی شتر و حجره باد از سر مهر به حجرهٔ شتر از رشته ای مهر رسن هلالی جغتایی