کمال الدین اصفهانی
قصیده ها
شمارهٔ ۱۱۰ - و قال ایضاً
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بخشید خواجه دوش مرا اسب خاص خویش و انصاف این بود همه از طبع مکرمش و ربا ورم نداری آنک برو ببین اسبیست تنگ بسته و لیکن بر آخورش کمال الدین اصفهانی