هلالی جغتایی
مثنوی شاه و درویش
بخش ۱۶ - افشای راز عشق و ملامت عوام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز چو مهر از فلک سر زد شاه از خواب ناز سر بر زد دل پر از مهر و لب پر از خنده از عتاب گذشته شرمنده پیش درویش همچو گل بشکفت رفت در خنده و همچو غنچه گفت پس از این به که ما به هم باشیم هر دو شاه و گدا به هم باشیم زان که شاه و گدا به هم گویند بی گدا نام شاه کم گویند نام شاه و کدا بع عن گیرند بی گدا نام شاه کم گیرند عزت سروران ز درویشی ست فخر پیغمبران ز درویشی ست همه شاهان گدای درویش ند در پناه دعای درویش ند شاه چون لطف کرد بیش از پیش میل درویش گشت بیش از بیش چند روزی چو در میان بگذشت حال درویش زین و آن بکذشت هلالی جغتایی