ابوالفرج رونی
قصیده ها
شمارهٔ ۲۸ - در مدح عبدالحمید احمد عبدالصمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترتیب ملک و قاعده حلم و رسم داد عبدالحمید احمد عبدالصمد نهاد رایش به مشرق اندر جرمی منور است خورشید از او برآید هر روز بامداد بی حلم او بطبع بپرد چو باد خاک بی امر او ز جای نجنبد چو خاک باد عقل اوستاد اوست ولیکن کفایتش بگذشت از آنچه حاجتش آید به اوستاد زو بختیارتر به فلک بر فلک نبود زو نامدارتر به جهان در جهان نزاد برخاست بخل و خواست که با جود برزند چون دست او بدید ز پای اندر اوفتاد بنمود خاصیت به هوا کف راد او ابر از هوا درآمد و باران در ایستاد یارب گشاد دار همه ساله کار او چونان که کار غزو به شاه جهان گشاد این عز و این بزرگی و این جاه وین جمال تا چرخ پایدار بود پایدار باد ابوالفرج رونی