ایرانشاه
کوش نامه
بخش ۱۲۲ - نامه کردن طیهور شاه ماچین به سوی آتبین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز ماچین سر ماه نامه رسید سوی آتبین، کاین شگفتی که دید! به خمدان چرا کرد، باید درنگ چو دانی که نتوان گشادن به جنگ از آن شهر یکباره دیده بخواب نگه کن سوی شهر دیگر شتاب که چین با سپاه است و با ساز و گنج به خمدان چرا برد بایدت رنج پر از گنج کوش است شهر و حصار که آسان توان یافت بی کارزار چنان دان که بدخواه تو گشت سست چو در دستِ تو گنج او شد درست چو بر دوغ باشد تو را دسترس فزونتر بود هر زمانی مگس کند سیم، خمّیده را پشت راست خمیده شود هر که را سیم کاست سباهی روان را به رنج آورد همی روی از ایران به کنج آورد چو آن نامه برخواند خسرو به راز پشیمان شد از نستدن ساو و باز ایرانشاه