ایرانشاه
کوش نامه
بخش ۷۲ - آماده شدن آتبین برای جنگ با کوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همان گه بفرمود تا زآن گروه تنی صد شدند از بر تیغ کوه همی راه دشمن نگهداشتند خروش از بر چرخ بگذاشتند همان شب یکی کنده فرمود شاه کشیدند بیل و تبرها به راه بر آن ره یکی کنده کردند ژرف درازا و بالا و پهنا شگرف بنه بر سر کُه کشیدند نیز جز از خیمه دیگر نماندند چیز سوی کوه دیدند پر میوه دار سراسر همه چشمه و مرغزار به مژده سوی آتبین آمدند همی زآسمان بر زمین آمدند که این کوه سرتاسر آب و گیاست به گیتی چنین جایگاهی کجاست چنین داد پاسخ که گر کوش دوش رها کرد ما را و شد سوی کوش نکرد آفریننده ما را یله ز یزدان نداریم هرگز گله نبسته ست هرگز دری بر کسی که نشگاد درها بر او بر بسی چنین جای را کی تواند ستد مگر بخت بد بر من آرد لگد ایرانشاه