اسیری لاهیجی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۰: زان پیشتر که کون و مکان را ظهور بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زان پیشتر که کون و مکان را ظهور بود در بزم وصل دوست دلم در حضور بود ساقی چو داد باده به رندان می پرست هر جرعه ز مشرب ما بحر نور بود روزی که خلق مست می مختلف شدند مستی جان ما ز شراب طهور بود با روی جان فروز وقد دلربای تو میلی بحور و جنت و طوبی قصور بود حیران حسن یار چنانم که از ازل از هست و نیست جان و دلم را نفور بود عاشق براه عشق به تسلیم پا نهاد ورنه خیال عشق تو از عقل دور بود نام و نشان غیر اسیری بهردو کون نگذاشت زانکه یار بغایت غیور بود اسیری لاهیجی