اسیری لاهیجی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۶: خوش وقت عاشقان که بمعشوق همبرند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش وقت عاشقان که بمعشوق همبرند در کوی عشق محرم اسرار دلبرند دایم ببزم وصل که اغیار ره نیافت با یار خود بعیش و طرب جام می خورند مرغان عشق چون پرو بالی بهم زنند دریک نفس بشوق ز نه چرخ بگذرند اهل گمان که منکر عشاق می شوند آنها بذوق عشق یقین ره نمی برند در بزم وصل دوست هرآنکس که راه یافت او پادشاه وقت و شهان جمله چاکرند در پرتو جمال رخش عاشقان مست بیخویش گشته جامه هستی همی درند با حسن جانفزای رخ یار عاشقان از جنت و ز حور کجا یاد آورند رندان که سرخوش ازمی دیدار گشته اند دیگر بهر دو کون چرا سردرآورند هرکو قمار عشق ببازد اسیریا درد او اولش زد و عالم برآورند اسیری لاهیجی