خیالی بخاری
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه سیاه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه سیاه سرنوشت ازل این بود کسی را چه گناه گر نباشد نظر لطف بود کاه چو کوه ور بود جذبهٔ توفیق شود کوه چو کاه تاجداران جهان پیرو فرمان تواند زآنکه این قوم سپاهند و تویی میر سپاه تا تو بر راه ارادت ننهی روی نیاز نشوی از طرف اهل صفا روی به راه در طواف حرم وصل خیالی بشتاب که دراز است ره بادیه عمرت کوتاه خیالی بخاری