خیالی بخاری
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می بیزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می بیزد چرا پیوسته از سودا به مویی درمی آویزد دل من این چنین کز عشق سودایش پریشان است عجب کز فتنهٔ آن زلف بی پرهیز پرهیزد مرا از ماجرای اشک خویش این نکته شدروش که هر کاو از نظر افتاد دیگر برنمی خیزد از آن پیوسته چشم دل فریبش آشنا روی است که در عین ستمکاری به مردم درمی آویزد به یاری بست با زلفت خیالی عهد و می ترسم که ناگه چشم شوخت در میانه فتنه انگیزد خیالی بخاری