سراینده فرامرز نامه
فرامرزنامه
بخش ۱۸۹ - سخن در بی وفایی روزگار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
الا ای خرد مغز سخن دلت برگسل زین سرای کهن که او چون من و چون تو بسیار دید نخواهد همی با کسی آرمید اگر شهریاری،اگر پیشکار تو اندر گذاری واو پایدار چه با رنج باشی،چه با تاج و تخت ببایدت بستن به فرجام،رخت اگر آهنی،چرخ بگدازدت چو گشتی کهن با زننوازدت چو سرو دلارای گردد به خم خروشان شود نرگسان دژم خمان چهره ارغوان زعفران سبک مردم شاد گرددگران بخسبد روان چون که بالا بخفت تو تنها ممان زان که همراه رفت اگر شهریاری،اگر زیردست جز ازخاک تیره نیابی نشست کجا آن بزرگان با تاج و تخت کجا آن سواران بیدار بخت کجا آن خردمند و کندآوران کجا آن سرافراز جنگی سران همه خاک دارند بالین وخشت خنک آن که جز تخم نیکی نکشت سراینده فرامرز نامه