سراینده فرامرز نامه
فرامرزنامه
بخش ۲ - گفتار در آفرینش مردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگر مردمی خیره دانی همی جز این را ندانی نشانی همی تو را از دو گیتی برآورده اند به چندین میانجی بپرورده اند نخستین به فطرت پسین شمار تویی خویشتن را به بازی مدار شنیدم ز دانا دگرگونه زین چه دانیم راز جهان آفرین نگه کن سرانجام خود را ببین چو کاری بیابی بهی برگزین به رنج اندر آری تنت را رواست که خود، رنج بردن به دانش سزاست به رنج اندر است ای خردمند گنج نیابد کسی گنج، نابرده رنج نه گشت زمانه بفرسایدش نه این رنج و تیمار بگزایدش ازو دان فزونی، وز او دان شمار بد و نیک، نزدیک او آشکار ز یاقوت سرخست چرخ کبود نه از باد و آب و نه از گرد و دود سراینده فرامرز نامه