ابن یمین
قطعه ها
شمارهٔ ٧٢٧: که میرود بجناب رفیع آصف عهد - که با فلک ز علو بر زد آستانه او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
که میرود بجناب رفیع آصف عهد که با فلک ز علو بر زد آستانه او غیاث دولت و دین هندوی مبارک رای که مثل او بهنر نیست در زمانه او ستوده ئی که بود با نسیم الطافش دم مسیح خجل از هوای خانه او نپرسدش که چرا وعده را وفا نکند نداند آنچه بباشد درین بهانه او اگر ز بنده برافروخت آتش غضبش بآب دیده نشاند رهی زبانه او و گر زقلت مال است دور باد ازو که اینقدر نتوان یافت در خزانه او ز دام غم نرهد تا بحشر مرغ دلم اگر وظیفه نیابد دمی ز دانه او چگونه باز کند خو ز دانه کرمش دلی که نیست بجز مرغ آشیانه او ابن یمین