ابن یمین
قطعه ها
شمارهٔ ۴٧٧: مدتی شعر بهر گونه که آمد گفتم - لفظ و معنیش بدانسان که پسندد همه کس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مدتی شعر بهر گونه که آمد گفتم لفظ و معنیش بدانسان که پسندد همه کس غزل از روی هوس بود و قصائد ز طمع نه طمع ماند کنون در دل تنگم نه هوس بر مراثی و هجا نیز گرایش نکند بر دل افشاندنم از فکرت تاریک قبس زین پس ای ابن یمین دام طمع باز مکن عنکبوتی ز تو لایق نبود بهر مگس صحت و وجه معاش و همه اسباب بکام ناسپاسی مکن انصاف بده اینت نه بس بنشین فارغ و تیمار منه بر دل از آن که چو شاهان نبود موکبت از پیش وز پس شکر شکر ز طوطی روان باز مدار دو سه روزی که بماندست درین تیره قفس ابن یمین