ابن یمین
قصیده ها
شمارهٔ ١۶١ - قصیده عیدیه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نو گشت ماه عید بیمن و مبارکی ساقی بیار باده گلرنگ رادکی در بزم خسروی که گه نشر مکرمات طی کرد ذکر حاتم و یحیی برمکی سلطان وجیه دولت و دین آنکه در کفش آید ز برگ بید گه کین بلا رکی در روز رزم در رخ زرنیخ فام خصم کرده غبار موکب میمونش آهکی در گوش صفدرانش بهیجا خروش کوس با ذوقتر بود ز نوای چکاوکی گلگون بخون دیده خود میکند عدوش رخسار خویش را که شد از بیم سپرکی با عدل شاملش نتوان یافت در جهان یکتن که باشد از ستم دهر مشتکی جائیکه رأی پیر زند بخت نوجوانش آنجا سپهر پیر نهد سر بکودکی بادا عدوش را ز گشاد کمان چرخ مژگان بچشم شوخ درون کرده ناوکی ابن یمین