جمال الدین اصفهانی
قطعه ها
شمارهٔ ۱۴۷ - ابر کمانگیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی ابری که شرق و غرب عالم ز راه دیده در لولو گرفتی ز بهر تیر باران زمین را کمان سام در بازو گرفتی چو دست رکن دین خواهی که باشی؟ که در بخشش طریق او گرفتی ده انگشت چو ده دریاست او را تو از یک عشراین نیرو گرفتی تو آن دست گهر باران او را قیاس از خویشتن نیکو گرفتی که او خندان دهد خلعت چنان نغز که تو سنجاب ازو ده تو گرفتی تو زین ده قطره کز دیده براندی هزار آژنگ در ابرو گرفتی ازینت ریشخندی میدهد برق که از شرم آستین بررو گرفتی بطعنه رعد میگوید که احسنت نکو الحق جهان درکو گرفتی جمال الدین اصفهانی