جمال الدین اصفهانی
قطعه ها
شمارهٔ ۲۷ - موی سپید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
موی سپید چیست ندانی زبان مرگ زیرا که هر که دید ز خود ناامید شد دی از زبان حال همیگفت با دلم چیزی که جان ز ترس چو از باد بید شد گفتا که برگ مرگ بساز ارنخفته تا چند گویمت که زبانم سفید شد اوحدالدین توئی آنکس که ملوک از تو جز لطف کفایت نکنند آن تنجنج بسخنهات کنند که در اخبار و حکایت نکنند بلبلان وقت گل از شاخ درخت جز ثنای تو روایت نکنند نه ز تقصیرست ار حق ترا دوستان تو رعایت نکنند آری آن از عدم توفیق است از سر عقل و درایت نکنند دوستان را چو نخواهید آزرد جرم تا کرده خیانت نکنند ورچه صد جرم کنند از سر عفو شکر گویند و شکایت نکنند چون نباشد گنه از حد بیرون گله بیرون ز نهایت نکنند جمال الدین اصفهانی