مسعود سعد سلمان
مقطعات
شمارهٔ ۹۹ - ستایشگری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بزرگی که همتت گوید من به قدر آسمان دوارم مهر مانند بر جهان تابم ابر کردار بر زمین بارم من که مسعود سعد سلمانم خویش را بنده تو انگارم خدمتت را به دیده کوشانم مجلست را به جان خریدارم ور چنین نیست اینکه می گویم از خدا و رسول بیزارم بی تو داند خدای عزوجل کز همه شادیی بر انکارم پس چه سازم که بس پریشانم چیست حیلت که بس گرانبارم من که دل پر ز نقطه ام بسیار گر چه سرگشته تر ز پرگارم همه آفاق می بباید گشت راست گوئی سپهر سیارم این همه هست و هیچ غم نخورم طبع روشن به دیو نسپارم من ز بی باک روزگار حرون باک دارم که چون تویی دارم لیک امروز هم به نعمت تو که ز یک چیز بس دل افگارم همه یادند و من فراموشم تو چه گویی نباید آزارم بس لطیفی و هم بدین معنی که کنی آرزوی دیدارم هر چه خواهی بکن که در همه عمر نیست جز مدح و شکر تو کارم مسعود سعد سلمان