مسعود سعد سلمان
مقطعات
شمارهٔ ۹۸ - ثناگستری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ابرم که همی ز دریا بردارم وآنگاه همی به دریا بر بارم از خواجه عمید همی گیرم مدحی که همی تو را دارم مادح شدمش گر چه نه طماعم بنده شدمش گر چه ز احرارم در آفتاب دولت او دایم مانند چرخ عالی مقدارم روزی که من نبینم رویش را آن روز از عمر می نانگارم وانگاه بینمش به دو سه روزی بس کوته ست عمر که من دارم در ره همی نیابم تا یک ره بر صد هزار حیله دهد بارم دورم چرا کند که نه من جغدم از من چرا رمد که نه من مارم کردم بر آنکه خامه برگیرم بس وهم بر خیالش بگمارم کافور و مشک ناب برانگیزم وآن صورت لطیفش بنگارم هر گه که بار بدهد بنشینم با صورتش غم دل بگسارم ای صاحب موفق فرزانه اندیشه می نداری از کارم نه نیز بپرسی احوالم نه بیش بخوانی اشعارم بازار تیز گشت مرا زی تو زیرا شدی به طبع خریدارم از من چو جان و دل را بخریدی نزدیک تو تبه شد بازارم می جوی مر مرا که نوا جویم باز آر مر مرا که دل آزارم بادت بقا و دولت پیوسته این خواهمت ز ایزد دادارم مسعود سعد سلمان