مسعود سعد سلمان
مقطعات
شمارهٔ ۶۹ - ستایش و تشجیع خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو ای تن برامش میا و مرو تو ای سر به شادی مخسب و مخیز تو ای دل دژم باش و هموار باش تو ای دیده خون ریز و پیوسته ریز نبینید پیری که جان مرا نشسته ست چون شیری اندر نخیز بناگوش من پر ز شمشیر کرد ز موی سپید اینت کین و ستیز عجب می کند زان بناگوش من که هرگز ندیده ست شمشیر تیز از آن رو که با تیغ تیز آشنا مر او را نبوده ست در رستخیز شناسد مرا تیغ بران که کس ندیده ست پشت مرا در گریز چو نیزه روم در اجل بند بند اگر همچو جوشن شوم ریز ریز مسعود سعد سلمان