مسعود سعد سلمان
مقطعات
شمارهٔ ۱۲ - تأسف بر سپید شدن موی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مویم آخر جز از سپید نگشت گر چه اول جز از سیاه نرست رنگ آن سرخ هم نشد گر چند مردم آن را به خون دیده بشست مرد را چون سپید گردد موی تن چو موی سپید گردد سست نادرستی بودش رنگ دوم چون درستیش بود رنگ نخست تن بنه مرگ را حرص خلود از دل خویشتن برون کن چست موی چون نادرست گشت بدان که نمانده است جای موی درست دوزخ جاودانه جست آن کس کز جهانی عمر جاودانی جست پند این مستمند بشنو نیک دل بر آن نه که آن سعادت توست مسعود سعد سلمان