مسعود سعد سلمان
مثنوی ها
شمارهٔ ۸ - مدح امیر ماهو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماهو آن سید ستوده خصال باشد آهسته طبع در همه حال مایه دانش است پنداری هست مستی او چو هشیاری ذات دانا و طبع برنا نیست مثل او هیچ تیز و دانا نیست در همه کارها کند انجاح نبود مثل او به هزل و مزاح شه چو از حال او خبر دارد هر زمانش عزیز تر دارد بنهد بد سگال را گردن گر چه خو دارد او فرو خوردن می کند نرم نرم کوشش خویش می کند آشکاره جوشش خویش دلش ار گه گهی گران گردد در سر او همیشه آن گردد که بود جاهش از دگر کس بیش داردش شه عزیز و خاصه خویش برتر از دست خود نخواهد کس عیب او این توان نهادن و بس از همه چیز جاه دارد دوست این ز اصل بزرگ و همت اوست مسعود سعد سلمان