منوچهری دامغانی
قصاید و قطعات
شماره ۱۲: نبیذ غارجی رسم کرامست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سپیده دم که وقت کار عامست نبیذ غارجی رسم کرامست مرا ده ساقیا جام نخستین که من مخمورم و میلم به جامست ولیکن لختکی باریکتر ده نبیذ یکمنی دادن کدامست نماز بامدادان کرد باید سه جام یکمنی خوردن حرامست چو وام ایزدی بنهاده باشم مرا ده ساتگینی بر تو وامست چنانکه باز نشناسد امامم رکوعم را رکوعست ار قیامست خوشا جام میا، خوشا صبوحا خوشا کاین ماهرو ما را غلامست دو زلفش دو شب و دو خال مشکین ظلام اندر ظلام اندر ظلامست صبوح از دست آن ساقی صبوحست مدام از دست آن دلبر مدامست غلام و جام می را دوست دارم نه جای طعنه و جای ملامست همی دانم که این هر دو حرامند ولیکن این خوشیها در حرامست منوچهری دامغانی