منوچهری دامغانی
قصاید و قطعات
شماره ۳: فرو مرد قندیل محرابها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو از زلف شب بازشد تابها فرو مرد قندیل محرابها سپیده دم، از بیم سرمای سخت بپوشید بر کوه سنجابها به میخوارگان ساقی آواز داد فکنده به زلف اندرون تابها به بانگ نخستین از آن خواب خوش بجستیم چون گو ز طبطابها عصیر جوانه هنوز از قدح همی زد بتعجیل پرتابها از آواز ما خفته همسایگان بی آرام گشتند در خوابها برافتاد بر طرف دیوار و بام ز بگمازها نور مهتابها منجم به بام آمد از نور می گرفت ارتفاع سطرلابها ابر زیر و بم شعر اعشی قیس همی زد زننده به مضرابها و کاس شربت علی لذة و اخری تداویت منها بها لکی یعلم الناس انی امرو اخذت المعیشة من بابها منوچهری دامغانی