فایز دشتی
اشعار دیگر
مرثیهای دیگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ببر ای ساربان در قتلگاهم بده مژده حسین کم سپاهم بگو عباس! بر پا کن علم را برآور آرزوهای دلم را مگر ای ساربان این جا چه جایست؟ که آن خوشبوتر از جنت سرایست نسیمش در مشام خوشتر آید که این جا بوی زلف اکبر آید الا ای ساربان مشکن دلم را فرود آور در این جا محملم را فرود آور در این جا محمل من که این جا خوش فرود آمد دل من خس و خاری که در این سرزمین است نشیمنگاه سرو و یاسمین است همین خاک است منزلگاه جانان نهم سر بر سر خاکش دهم جان عجب این خاک، خاک مشک بیز است که هم شادی فزا هم غصه خیز است عجب این خاک، خاک باصفائیست یقین آرامگاه دلربائیست عجب این خاک بویش عنبرین است یقین با خون مهرویان عجین است برهنه پا بر هر ناسزاوار برهنه، بر مغیلان پای پر خار سر از این خاک هرگز بر ندارم مگر از تن رود جان فگارم برای این زمین بود ای عزیزان گذاریدم که تا این جا دهم جان فایز دشتی