عرفی شیرازی
مثنوی ها
شمارهٔ ۱۵۰: خوش در خورست حسرت تو با گریستن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش در خورست حسرت تو با گریستن بی یاد تو حلال مبادا گریستن بی گریه دوستدار تو آرام گیرنیست یا کاو کاو دیده و دل یا گریستن گوئی که یاد می کنمت گه گهی ولی بیهوده نیست در دل شبها گریستن نازم بغمزه تو که یک کار کرده است صد ساله ره زدیده من تا گریستن من خود کیم که گریه بحالم کنی ولی می زیبدت بنرگس شهلا گریستن گر کام دل ز گریه میسر شود ز دوست صد سال میتوان به تمنا گریستن عرفی حریف دیده تر نیستی ولی بسیار گریه آورد این ناگریستن عرفی شیرازی