عرفی شیرازی
مثنوی ها
شمارهٔ ۱۴۹: دانی که کیست مصلحت ما گریستن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دانی که کیست مصلحت ما گریستن پنهان ملول بودن و تنها گریستن عمرم بگریهای هوس صرف شد کنون عمری بتازه باید حالا گریستن درمان درد من زمسیحا مجو که هست دردم جفای یار و مداوا گریستن گاهی بیاد سرو قدی گریه هم خوش است تا کی زشوق سدره طوبی گریستن هر کس که هست گریه بجانش رواست بس نتوان به عالمی تن تنها گریستن عرفی زگریه دست نداری که در فراق دردت زدل نمیبرد الا گریستن عرفی شیرازی