عرفی شیرازی
مثنوی ها
شمارهٔ ۱۲۰: چه غم ز رفتن اینست می کشد اینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه غم ز رفتن اینست می کشد اینم که غمزه تو ببازیچه می برد دینم فروغ آینه ام بی چراغ مجلس نیست کجاست سرمه کش دیده خدا بینم امام شهر که مستم ندیده حیران بود بیا بگو بتماشا کنونکه رنگینم زمن فراغت فردوس دور باد که من بساط ما تمیان بر فراغ می چینم ز نور ناصیه من صباح می تابد شبی که دختر رز بود شمع بالینم چکد زهر سرمویم هزار چشمه زهر از آن بچشم دل اهل درد شیرینم هزار غم سرغم کرده ام ولی دردل غم تو ریشه فرو کرد می کشداینم روم بمیکده عرفی که بشکنم توبه مباد محتسب از دل برون کند کینم عرفی شیرازی