عرفی شیرازی
مثنوی ها
شمارهٔ ۶۲: تا بکی عمر بافسوس و جهالت برود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا بکی عمر بافسوس و جهالت برود نشأه باده بتاراج ملامت برود بخت بد را خجل از پرسش باطل چکنم بهتر آنست که عمرم ببطالت برود زاهد از کعبه عنان تافته می آید لیک چون طمع داشت که خضرش بدلالت برود رهرو کعبه که دیر است حوالتگاهش برود لیک زدنبال حوالت برود جای رحمست بران جوهری لعل طراز کش همه عمر بآرایش آلت برود جانم ار مالک غمهای محبت گردد من گدا گردم و نامش بدلالت برود عرفی شیرازی