عرفی شیرازی
مثنوی ها
شمارهٔ ۵۲: بنازم شیشه می را که خوش مستانه میگرید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بنازم شیشه می را که خوش مستانه میگرید سری خم کرده و در دامن پیمانه میگرید کسی کش کام دل شد آشنای لذت ماتم چنان گر نوحه سازی گرید از افسانه میگرید دل خود را بآن خوش میکند حسرت کش دنیا که با خلق جهان در یک مصیبت خانه میگرید کسی کز وادی عقل و جنون بیرون کشد خود را نه در معموره میخندد نه در ویرانه میگرید مگر آمیزش پاکیزه دارد مهر محبوبان که شمع اندر میان خنده و پروانه میگرید کسی کو شیشه خالی کند تا پر شود چشمش اگر با ما کشد ساغر بیک پیمانه میگرید جهان در مردن دل گریه و سوز است عرفی را که گوئی در عزای عاشق جانانه میگرید عرفی شیرازی