عرفی شیرازی
مثنوی ها
شمارهٔ ۳۲: بگاه جلوه از آن تافت روی زیبا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بگاه جلوه از آن تافت روی زیبا را که جان ز شرم نماند درآستین مارا نظر بحال دل آن پر غرور نگشاید که سیر دیده نه بیند متاع یغما را امید مغفرتت بس مرا که هم امروز که می کشند غمت انتقام فردا را باین جمال چو آئی برون به معجز عشق زکام خلق برم لذت تماشا را لبت بخنده مرا می کشد چه بدبختم که داده خوی اجل بخت من مسیحا را چو یوسفم گذرد در بهشت بر صف حور نشان دهم بتو هر گام صد زلیخا را اگر اجازت عرفی اشاره فرماید تهی کنم زگهر گنج رمز ایما را عرفی شیرازی