عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۵۶۲: چندم ای نالهٔ سحر بکُشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چندم ای نالهٔ سحر بکُشی هر دم از آتش دگر بکُشی دَرِ این دودگه دلا در بند چندم از آه بی اثر بکُشی این که پروانگی کنم، ترسم کاتشم را به بال و پر بکُشی نامه ام سنگ را بگریاند ای فلک مرغ نامه بر بکُشی کُشتی از غمزه اهل عالم را بعد از این غمزه را مگر بکُشی تا کنم چون چراغ شام بلا زنده سازی و در سحر بکُشی چون کسی اهل درد، عرفی را چشم دارم که بیشر بکُشی عرفی شیرازی