عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۵۲۹: بیار شیشهٔ می، بر گل و کلاه فشان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیار شیشهٔ می، بر گل و کلاه فشان فروغ می به گریبان مهر و ماه فشان ز باغ همت ما زهرخنده می روید به دست ماه بچین و به روی جاه فشان مجاوران حرم را در آستانهٔ عشق غبار ناصیه آشوب بر جباه فشان وکر به مشهد عشق آستین فشان آیی سر قصب بفشان و به خاک راه فشان بسوز گریهٔ من، ای بهشت بر در وصل که مشت شبنم و برگ گلاب شاه فشان کرشمه ای که نگیرم به جیب حسن آرام بسوز پرده ای و در دامن نگاه فشان دمید صبح فنا، دیده باز کن عرفی بسوز دامن دود و به صبحگاه فشان عرفی شیرازی