عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۵۲۳: خوش در خور است، حسرت تو با گریستن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش در خور است، حسرت تو با گریستن بی یاد تو حلال مبادا گریستن بی گریه دوستدار تو آرام گیر نیست یا کاو کاو دیده و دل یا گریستن گویی که یاد می کنمت گه گهی، ولی بیهوده نیست در دل شب ها گریستن نازم به غمزهٔ تو که یک گام کرده است صد ساله ره ز دیدهٔ من تا گریستن من خود کی ام که گریه به حالم کنی، ولی می زیبدت به نرگس شهلا گریستن گر کام دل ز گریه میسر شود، ز دوست صد سال می توان به تمنا گریستن عرفی حریف دیدهٔ تر نیستی، ولی بسیار گریه آورد این نا گریستن عرفی شیرازی