عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۸۷: هر چند بی غمانه به مسکن فتاده ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر چند بی غمانه به مسکن فتاده ایم زنجیر صد کرشمه به گردن فتاده ایم در نعمت اوفتاده و شکری نمی کنیم بس ناشکفته گل در گلشن فتاده ایم خوشدل به نور شمع شبستنانت از برون شب ها به خاک دیده به روزن فتاده ایم گرد حریم دیرم و در دیده ام کشند تا از کدام گوشهٔ دامن فتاده ایم از قسمت ازل نکنی شکوه، هان ، خموش ما شاخ طوبی ایم که به گلخن فتاده ایم مفکن به خاکم ار ثمر نارسم، به خشم کز شاخ نخل وادی ایمن فتاده ایم در بزم عیش عرفی اگر روز ساکنم شب تا سحر به حلقهٔ شیون فتاده ایم عرفی شیرازی