عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۷۳: از آن ز بادهٔ شوق تو هوش جان دزدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از آن ز بادهٔ شوق تو هوش جان دزدم که لذت غمت از او نهان دزدم تو گرم رانی و سوزم که چون رسی بر من چگونه شیوهٔ گرمی از آن عنان دزدم خوش آن وصال که هر دم حلاوت نگهت دل از نگاه و ز دل جان و من از جان دزدم به جور تا کنم او را دلیر می خواهم که فاش گویم و پنهان اثر از ان دزدم به جرم عشق تو فردا به دوزخ ار فکنند تمام آتش دوزخ در استخوان دزدم خوش آن که یار به من بد گمان شود، عرفی که لذت ستم از زخم امتحان دزدم عرفی شیرازی