عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۳۵: از دل این شعله چو داغ صنم افروخته ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از دل این شعله چو داغ صنم افروخته ایم آتش بتکده را در حرم افروخته ایم شب غم تا به عدم راه برد دلبر کام آتشی راه به راه عدم افروخته ایم موسی آرید به این دیر که ارباب نظر آتش طور ز روی صنم افروخته ایم سجدهٔ برهمن این جا نه حرام است، بیا که صد آتشکده در کنج غم افروخته ایم ما ملامت زدگانیم که در گوشهٔ غم آتش دل همه از داغ هم افروخته ایم کی بر اهل کرم روی طلب زرد کنیم ما که از جرعهٔ جام کرم افروخته ایم گشته ایم از سخن پیر مغان روشن دل به فروغ نفسش جام جم افروخته ایم ما به هر غمکده، عرفی، که گذر داشته ایم شمع مقصود ز یمن قدم افروخته ایم عرفی شیرازی