عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۰۲: جان می رود ای اشک ز دنباله روان باش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان می رود ای اشک ز دنباله روان باش وی ناله تو هم چند قدم پیرو جان باش ای شوق درافشای غمم این چه شتاب است کو راز من غمزده یک چند نهان باش می آید و می بارد ازو ناز و تعافل ای دیدهٔ امید به حسرت نگران باش مستانه پی سوختن جان و دل آمد ای دل همه طاقت شو و ای تن همه جان باش عرفی مشو آزرده هنوز اول صلح است گو عشوه همان، غمزه همان، ناز همان باش عرفی شیرازی