عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۰۱: از یاد برده ام روش مهر و کین خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از یاد برده ام روش مهر و کین خویش نسیان نشانده ام به یسار و یمین خویش رفتم به بت شکستن و هنگام بازگشت با برهمن گذاشتم از ننگ دین خویش دردا که رفت فرصت و دهقان طینتم هر دم گلی دمانده در آب و زمین خویش نه بزم آسمان و یکی ذره در سماع دایم به کام دل نفشاند آستین خویش خواهی که عیب های تو روشن شود تو را یک دم منافقانه نشین در کمین خویش من بندهٔ شهادتم اینک نگاشتم هم بر مزار عرفی و هم در نگین خویش عرفی شیرازی