عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۵۹: آن که در راه طلب ماند و پایی نکشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن که در راه طلب ماند و پایی نکشد گو سر رشته رها کن که به جایی نکشد من خود از تربیت دل نکشم دست، ولی ترسم این آئینه کارش به صفایی نکشد آخر انصاف بده تا به کی از دست تهی نگشاید کمری، بند قبایی نکشد نکتهٔ عشق کجا، حوصلهٔ عقل کجا تحفهٔ شاه کسی پیش گدایی نکشد هر که گردی نفشاند ز رخ همسفران سعی او در ره مقصود به جایی نکشد سرکشی عادت ما نیست بگویید که عشق لشکر برق به تسخیر گیایی نکشد عرفی از نغمهٔ ناهید لب ناله مبند ناله تا هست مرا دل به نوایی نکشد عرفی شیرازی