عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۴۷: خوشا کسی دم آب بی شراب نخورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا کسی دم آب بی شراب نخورد دمی که جام شراب نداشت، آب نخورد ز نقص تشنه لبی دان، به عقل خویش مناز دلت فریب گر از جلوهٔ شراب نخورد کسی ارادهٔ جولان عافیت ننمود که زخم تیر بلا پای در رکاب نخورد رود به چشمهٔ حیوان و تشنه لب باز آید کسی که از دم عشق تو آفتاب نخورد چه روستایی بی مشربی است این عرفی که توبه کرد و می از دست آفتاب نخورد عرفی شیرازی