عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۳۸: بگو که نغمه سرایان عشق خاموشند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بگو که نغمه سرایان عشق خاموشند که نغمه نازک و اصحاب پنبه در گوشند شکست شیشه و در پا خلید و بی خبران هنوز میکده آشوب و عافیت کوشند اگر ز دیر برندت به طوف کعبه، مباد امید و یاس در این کوچه دوش بر دوش اند هزار شیشه تهی گشت و تنگ حوصله گان هنوز بی خبر از ته پیالهٔ دوشند چه محنت آورد آن جمع را به ناله که تو به ریشهٔ دلشان می خلی و خاموشند فغان ز عادت عرفی که تا تو دشمن جان رهش زدی، ز دلش دوستان فراموشند عرفی شیرازی