عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۳۷: گَرَم دعای مَلَک خاک رهگذر باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گَرَم دعای مَلَک خاک رهگذر باشد به هر کجا نهم پا نیشتر باشد در آفتاب طلب گشت بخت ما همه عمر نیافت سایهٔ نخلی که بارور باشد امید عافیت از مردن است و می ترسم که مرگ دیگر و آسودگی دگر باشد به بال خویش منال ای هما، به گلشن عشق در این چمن، قفس مرغ بال و پر باشد بده بشارت طوبی که مرغ همت ما بر آن درخت ننشیند که بی ثمر باشد به آتش جگرتشنگان نگردد خشک ز آب دیدهٔ ما، دامنی که تر باشد تمام آتشم و نالهٔ بی اثر، عرفی فغان که دوزخیان را کجا اثر باشد عرفی شیرازی