عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۳۴: گر نیم قطره ز دهان سبو چکد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر نیم قطره ز دهان سبو چکد بال فرشته فرش کنم که بر او چکد امید را بکُش، به نهانی، که تا ابد اشگ مصیبت از مژهٔ آرزو چکد بعد از هلاک گر بفشارند خاک من هم خون دل تراود و هم آبرو چکد آن تشنگی به عشق فروشم که تا ابد آب حیات از دم شمشیر او چکد عرفی درآ به نوحه که بسیار بی غمم باشد ز دیده قطرهٔ اشکی فرو چکد عرفی شیرازی